Reiger eet kikker

Gisteren greep recht voor mijn loerijzer een reiger een kikker doch hij raakte de hap "watergroenten" niet kwijt en slikte die uiteindelijk maar mee naar binnen.
Voor mij een treffende gelijkenis met het leven van alledag. Het roept herinneringen op naar je kindsjaren, want dat stukje vlees dat wilde er wel in, maar die groenten stonden tegen. Toch moest je ook daar aan toegeven het was niet anders.
Later als je gaat puberen zijn er ook van die heerlijke dingen, zoals verliefd worden, op de brommer rijden, muziek draaien, zoenen en helaas ook van die zaken die aan watergroenten herinneren, het naar school gaan, je huiswerk etc.
Eindelijk het huis uit, lekker trouwen en vrijuit genieten van elkaar en huisje boompje beestje gevoelens. Yes, yes, yes en ehh helaas weer die kwak "watergroenten" op je bord als je naar de fabriek moest om aan het werk te gaan.
Het hele leven is een hap verrukkelijk met veel minder verrukkelijks erbij. Het is niet anders. Het blijkt geen appeltaart. Daarom is er zoiets als de hemel bedacht, zeggen mensen die niet geloven. Pas daar is het enkel verrukkelijk. Geen groenten enkel ballen gehakt. En natuurlijk beginnen er nu mensen te roepen dat ze dol op groenten zijn. Sadomachochisten...