donderdag 28 januari 2016

Peniskokers en zilverreigers (molenwaard)

Gisteren even de omgeving aan het verkennen en naar de Singelandse plassen gefietst. Er liep een oudere man (65) met een lange lens en hij richtte op een boom dus ik verwacht dan een vogel, maar er zat niets. Loos richten dus. Een soort seks zonder orgasme.Ik raakte in gesprek met de man, want dat doet een beschaafd mens. Vroeg hem wie hij was en wat hij zoal deed met zijn foto's? Had het over zij...n materiaal en of het beviel? Of hij op internet actief was en hoelang hij al fotografeerde? Een aardige man enkel toen we uit elkaar gingen, besefte ik dat de beste man geen enkel interesse had wie ik was, wat ik met mijn foto's deed, waar ik mee werkte etc. Geen enkele vraag.

Een redelijk beeld van hoe gesprekken vaak lopen en je hebt dan toch een gevoel van uit ballans zijn. Een soort katertje. Mijn ervaring is wel: hoe langer de lens is waar een zeker persoon mee rondloopt, des te minder interesse hebben ze in jou. (niet altijd, maar vaak wel) De bosjesmannen steken elkander de loef af met de afmeting van hun peniskoker. Maar daar maakt de moderne mens zich dus niet schuldig aan. DIe hangt gewoon een 400/500 om zijn nek en voelt zich potent en verheven...
Enfin, ik kwam wel thuis met een leuke van een overvliegende zilverreiger....

Oude melkwagen in de Molenwaard

Er reed een echte oude melkwagen in de straat. Je weet wel eentje die je in de verte al aan kon horen komen omdat de melkbussen zo gezellig tegen elkander stonden te rammelen. Jeugdsentiment. Ach, toen zette de boeren de melk nog langs de kant van de weg en kon je echte melk kopen, met de smaak van het platteland. Na elke beker melk zat de room nog op je lippen. Maar de hedendaagse mens verkiest zijn melk (nou ja melk...het is een witte substantie die de naam draagt maar smaakt naar niks) van de supermarkt. Al het goede is er reeds uitgenomen enkel de witte kleur is gebleven. Vooruitgang, heet dat. U begrijpt het al, ik ben een voorstander van puur en vol. Ik houd van alles wat vol is. Volle melk, boter en een volle vrouw. Het is alles slecht voor je hart, maar aan leven ga je nu eenmaal dood.

woensdag 27 januari 2016

Staartmeesje in de Molenwaard


Een van de meest beweeglijke vogeltjes die ik ken zijn zondermeer de staartmezen. Maar lief zijn ze wel met dat ronde kopje en minisnaveltje. (high key bewerking)


maandag 25 januari 2016

Stekelstaart in de molenwaard

Veel in de natuur en toch zie je dan wel eens dingen dat je denkt: hé, hó wat is dat dan? Gisteren een mooie dag dus even op de oude Harley wezen tuffen. Ik spotte een eendje wat steeds onderdook als hij me zag. Eenmaal thuis even de 400mm lens gepakt en op de fiets terug waar het eendje gezellig ronddobberde en mij brutaal aankeek als een wulpse vrouw die je nooit kunt krijgen. Ik “nam” haar (op de foto) en toch was het geen overspel. Ga er maar aanstaan! Eenmaal thuis het ...eendje op waarneming gezet( een site waar je van alles kunt laten determineren) Zie linkje.http://forum.waarneming.nl/smf/
Het bleek het vrouwtje van de Rosse Stekelstaart. Een siereendje waar er ooit een aantal van ontsnapte rond de zestiger jaren in Nederland uit een privé collectie die zich nu in het wild voortplantten als Moslims die kinderbijslag proeven. Van mij mogen ze (de eenden dan)….

Reiger in nood deel 2

Het vervolg op de reiger die ik vond;
Een aantal op visite zijnde tantes begonnen in koor te roepen:”Niet bellen met de dierenambulance dat kost 50 euro hoor.” Ik dacht even na en geloofde er niet veel van en ook als het zo mocht zijn dan nog laat een beetje dierenvriend een beest in nood niet liggen voor die 50 euro. De mevrouw die ik aan de lijn kreeg klonk meteen vertrouwd. Ik zag haar bijna voor me. Een gezellige vrouw van middelbare leeftijd die goed koffie kon zetten en... een hartje van goud had als het om dierenleed in het bijzonder ging. “Meneer ze komen zo naar u toe hoor, ze zijn nog even met een andere klus bezig.”

Binnen een klein uurtje waren de mensen van de dierenambulance ter plaatse. Twee man sterk. Nou ja, één man en één vrouw om precies te zijn. Lieve mensen, dat zie je zo. Dierenvrienden. Ze namen voorzichtig de reiger die ik in een oude lap had gewikkeld, zodat hij een beetje rustig bleef, op en brachten hem naar een speciale kooi in de auto. Ik kreeg een hand en een bedankje en ze gingen hem naar een speciaal daarvoor bedoelde kliniek brengen in de omgeving Rotterdam. Dag lieve reiger, ik hoop dat je het redden zult. Bedankt mensen van de dierenkliniek, heel goed bezig en de kosten bedroegen….0 cent. Dus toch maar eens snel een donatie geven want dit is heel, heel, heel goed werk!

Operatie Reiger in nood

Er ligt een reiger op de stoep ergens halverwege het dorp. Fietsers rijden langs, auto's blazen verder en wandelaars kijken ernaar en lopen verder. Tja, wat doe je dan als "normaal" mens? Precies: je neemt het dier onder je arm op de fiets mee naar huis. Het beest vindt dat niet zo'n geweldige move en begint in mijn gok te hakken met die grote snavel. Maar die is van leer dus op wat bloeddruppels na kom ik redelijk heel thuis aan. Ehh wat nu gedaan? Opeten? Nee de gecultiveerde mens laat zijn te bereiden maaltijden in plastiek verpakken bij de supermarkt het liefst zonder oogjes. Ze kijken je anders zo aan. Dat doet de reiger dus wel en kijkt mij aan met een blik van:"Zal je er niet eens wat aan doen die toestand van me?"
Wordt vervolgd

vrijdag 22 januari 2016

Ballerige figuren

Fotografen zijn heel vaak ballerige personen. Laat mij uitleggen wat ik bedoel. Ten eerste is het een hobby die in de papieren loopt, dus er is, als het om professionele fotografie gaat, meestal sprake van volk met een paar stuivers in de zak. Er heerst een zekere air onder deze groep. Niet allemaal, er zijn ook schatten van mensen bij, maar ook veel mensen waarvan je kunt denken: vanonder welke rots komen die vandaan?
Een voorbeeld: vanmorgen naar de Kinderdijk want het weer deed lief. Er staan al verschillende auto’s en in de verte doemt het eerste groepje al op. Je loopt er naar toe met je “vrij algemene camera die wat prijs betreft zeker niet in de hoogste prijsklasse zit” en je begroet de groep mensen. Het eerste wat opvalt, is de massa aan dure fotoapparatuur. Tassen, statieven, fullframe camera’s etc. Men kijkt jou niet aan, maar men richt de blik op je camera. Het liefst zien ze een fullframe om je nek, drie tassen bij je waarin de reserve fullframe zit en een scala van lenzen ter waarde van de nodige euro’s. Er hangt al direct een gevoel van: oh Jan met de Pet komt ook een plaatje schieten. Ach laat die stumper maar even, hij rot zo vast weer op. Alsof fotografie enkel voor de middenstand is uitgevonden! Ja ik ben maar een heel gewone jongen met een heel gewone opleiding en een heel gewoon inkomen. Mag ik daar vrede mee hebben?
Men weegt je op grond van je materiaal (lees of je knikkers hebt). In heel veel gevallen is dat mijn beleving als ik eerlijk ben. Het grappige is dat als je dan op internet een beetje rondkijkt naar wat er zoal gemaakt wordt, dat jij met je materiaal in het geheel niet onderdoet voor wat het eindresultaat is geworden. De massa heeft nog steeds niet door dat een goede foto voor 99% wordt gemaakt door de mens die de camera vastheeft en dan pas door de apparatuur. Als je dan ziet dat veel van die “ballen”gewoon op de autostand (noem het de paniekstand) zijn plaatjes trekt, wordt duidelijk dat veel geld, veel dure spullen en een verheven houding, niet specifiek tot goede resultaten zal leiden, nog los van een stukje kennis hoe een foto te maken. En toch blijft een grote groep een dikke nek houden die iets uitademt van: ”wij zijn de echte fotografen.” Van mij mogen ze, enkel word ik er wat winderig van.

woensdag 20 januari 2016

Kus of traan in de Molenwaard

Klein wereldje vandaag in de molenwaard. Eergisteren begon de dag nog zo lekker met wat vorst op het land en een zonnetje. Geef mij maar nachtvorst, dan ben je in ieder geval zeker van een strakke hemel en een atmosfeer die wij in de volksmond "gezond weer" noemen. Wist je dat bij helder weer en vorst veel minder mensen overlijden dan bij elk ander weer? Ook daarom liever een kus van de nachtvorst dan een traan van de druilende regen....

dinsdag 19 januari 2016

Fluiteenden of Smienten

De Smienten die de duitsers zo treffend "fluiteenden" noemen, zitten bij honderden in de polders. Nou ja, zeg maar gerust bij duizenden. Altijd een leuk gehoor en het is een winters geluid dat de wandelaars en fietsers een welkom heet. Vaak schuwe rakkers maar met wat geduld zelfs met een 135mm lensje een leuke foto van te maken

maandag 18 januari 2016

Zonsopkomst Molenwaard

Vanmorgen net na zonsopkomst. De vorst der nacht lag dik op de weilanden en de gouden gloed van de zon, maakte alles wakker door een morgenkus. "Morgen weer, zelfde plek," leek ze te lispelen. Zeg daar als man maar eens nee tegen.

maandag 11 januari 2016

Groot Ammers

Iedereen wil mooie foto's schieten, maar als je het dan hebt over vroeg uit bed komen, haakt 80% al af. Tja, lekker blijven liggen. des te meer moois is er dan voor mijzelf.....

vrijdag 8 januari 2016

Lopen met molens

Vlakbij ons huis, ligt een kade met daarlangs een aantal molens. Is het een mooie zonsopkomst dan spring ik even op de fiets en schiet er wat leuke plaatjes. Deze is van vanmorgen.