maandag 31 augustus 2015

Dag lieve zomer


Ik kan er nog niet echt aan wennen, al die regen op mijn kale kop. Het begon allemaal zo vol beloften. Jong leven en meer spannende zaken in het hoge groen. Nu moeten we het weer met al die wolken vol zure appelen doen. Een zwanenzang des voorbijgaande zomer het is zeker waar. Dan maar weer hopen op het komende jaar....


vrijdag 28 augustus 2015

Nog even zomer


Nog even zomert het in de Krimpenerwaard. Straks glijden we de herfst weer in. Ook mooi en met een kleurenpracht die aller overtreft. Maar toch altijd een gevoel van afscheid nemen van een goede vriend. Een hopen op een nieuwe ontmoeting als de tijd ons weer samenbrengt. Tot die tijd is er de stille pijn van het gemis. Dag, lieve vriend zomer, met je warme licht en leven. Ik hoop tot een andere keer...

donderdag 27 augustus 2015

Boerenjongens

Nog eenmaal de oude stal binnengegaan om te genieten van de sfeer die ontstaat in een eeuwenoude plaats waar vee stond te schijten en te wachten tot de winter voorbij was om het groene gras weer op te kunnen. Een plek vol dampige warmte met de geur van hooi, boerendochters die boven de stal sliepen om de warmte te benutten en vol verlangen uit de vuile vensters keken in de hoop op boerenjongens op zware siroop.....

zondag 16 augustus 2015

Witte wieven

Vandaag even geen fraaie zonsopkomst maar een natte kledderboel. Is hard nodig voor de natuur zeggen de optimisten en daar raken ze een goed punt. Toch gaat mijn voorkeur overdag uit naar de zon en zomerse momenten als op deze foto die ik een tijdje geleden schoot. Grondmist ontstaat het gemakkelijkst in de nazomer als de grond nog warm is en de lucht erboven al wat koeler. Vanuit de sloten waaieren de witte wieven die menig boer verslonden hebben. Enkel hun houten schoeisel (klompen genaamd) wordt teruggevonden. Ik lust wel een paar witte wieven en derhalve ga ik altijd op klompen de polder in. Tot op heden geen succes. Misschien dit najaar!

donderdag 6 augustus 2015

Vakantie

Vakanties, ze boeien me niet. U wel? Van mij mag u. Ik heb er niets mee. Sterker nog, ik heb er een hekel aan. In buitenland in een vreemd bed, vreemd voedsel, vreemde taal, vreemde omgeving, vreemde mensen, niet mijn ding. Ik word er ongelukkig van.
Ik hou van de polder en de natuur van ons eigen landje Van de taal en de kaas. Van een goed glas wijn bij het eten. Een praatje met de overbuurman d...
ie zijn heg knipt. Kijken naar het mooie overbuurmeisje en zuchten dat mijn jonge jaren voorbij zijn. Erover mijmeren met mijn ogen dicht. Ik houd van mijn eigen bed met schone lakens die hard en stug zijn van de was. De geur van buiten in mijn neus. Nadenken over het leven en wat hierna komen zal. Van vroeg opstaan en de zon zien opkomen boven de dampige weilanden. Van de lippen van een paard die zo lekker zacht zijn als fluweel. Van de glimlacht van de mooie dame in de kringloopwinkel en de adem van de hond. Het geluid van de tokkelende kip en de warme douche op mijn kale kop. De smaak van aardbeien en de stilte van de nacht. Ik hou van de rust, het verstilde in mijn eigen omgeving.
Wil je mij gelukkig maken, vraag me dan niet om te veranderen want ik ben, zoals ik ben en ik laat u ook in uw vakantiewaarde. Van mij mag u. Enkel word ik doodongelukkig van verre reizen. Of reizen in eigen land. Ik verlang er niet naar. U mag mij vreemd vinden, dat vind ik u ook

Geaderd witje....