Tongzoenen

Kijken is gratis

Als de herfst/winterzon opkomt, laat ze haar fraaie licht precies door het keukenraam vallen en geeft Rembrandtlicht. Kijken we uit dat raam, dan zien wij de kerktoren van Goudriaan in de verte. 

Vanuit het andere keukenraam hebben we zicht op de kerktoren van Ottoland, daar waar dominee Abma regelmatig preekte en dan even hier aanwipte voor een bakkie koffie en een babbel (we missen hem).

Vanuit het zijraam zien we de vier molens staan, compleet met oude wijven die elkander maar niet kunnen krijgen. Aan het achterraam zien we het ooievaarsdorp en de aldaar aanwezige molen. 

Dus u begrijpt, wij hebben wat uitzicht betreft niet te klagen en staan graag een paar losse minuten zomaar te kijken. En kijken is gratis.

Ik schilder vandaag de laatste najaarsdag

Een van de laatste echt warme najaarsdagen toen de Puch nog lekker buiten mocht spelen. Nu staat ze amechtig onder een deken te dromen over verse avonturen die te komen staan. Maar daar zal ze toch echt een paar maanden op moeten wachten want "opa" de Mooij is geen winterrijder. Meer een kouwelijke zak. Maar misschien als het helder vriezend weer is, dan wil hij nog wel eens een opleving krijgen en haar vanonder de klamme lappen trekken. Je wordt ouder papa..

Zin in vis

Rode borstjes

Tegen de winter komen de roodborstjes weer tevoorschijn. Ze kijken je brutaal aan en als ik de tuin spit zit er vaak eentje op een paar meter afstand en verliest elke dag wat meer angst. Doel is de wormpjes die ik bij het spitten naar het oppervlak breng en daar duikt hij op als een bok op een haverzak. Of het een hij is of een zij, is mij onduidelijk. Anders dan bij mensen hebben ze alle twee mooie rode borstjes dus daar kun je niet op afgaan. 

Witte zwanen

De Ringslang

In de Krimpenerwaard bestaan plekjes waar ringslangen bij tientallen liggen. Je kunt ze zien paren, zien zonnen, zien zwemmen of en slak o.i.d zien eten. Het geheim is heel zachtjes lopen en goed kijken. Sommige zijn niet dikker dan een potlood, doch oude dames en heren behalen wel 90 cm lengte en zijn dan vanzelfsprekend veel dikker, meer als een banaan. Ze zijn ongevaarlijk maar kunnen wel bijten en hebben een stankklier die ze bij gevaar kunnen openen en dan wil je wel wegwezen. Hier in de Alblasserwaard ben ik ze nog niet zo massaal tegen gekomen als op zekere plekjes in de Krimpenerwaard. Daar kun je er op een warme nazomer of voorjaarsdag wel tien vinden.

Torenvalk

Kijken

De ochtend vol nevelen der nacht. Zo zie ik de dageraad het liefst in het gezicht. Nog niet geheel wakker als een vrouw zonder make-up ook altijd even wat plooien weg moet strijken en her en der wat aanbrengen om de boel op orde te krijgen. Doch, zulk een wakker worden heeft een belofte in zich. Het kan een glimlach zijn van een kind dat naar je zwaait. Een onverwachte kus van een lang niet geziene vriendin. Het zien van de schuddende billen van een dame die voorbij trimt of een torenvalk die rust op een paaltje. Allemaal mooi. Je hebt tenslotte ogen gekregen om te kijken, dus gebruik die dan ook voordat ze dof worden en je je eigen tenen amper kunt onderscheiden. 

Zondagzon

Gistermorgen was de molenwaard gehuld in een dikke damp en toen brak de zondagzon door. Altijd een wonder. Heerlijk deze dagen vol zon en warmte. Geniet er van want we hebben het zo nodig.

Ufo's in de Molenwaard

Ufo vrouwtjes dansen in de nacht

In de nacht komen uit de schoteltjes van de stokroos vreemde geluiden en tinten. Orion de grote jager verschijnt aan het firmament en jaagt op Cassiopeia. De Grote beer kijkt lachend toe en de oude wijven van de ladderwagen (het zeven gesternte) werpt er wat blauw schijnsel achterheen. Dan, als Messier 31 (de andromeda nevel) zich voorzichtig laat zien op een afstand van 2.537.000 lichtjaar  en de tweelingen in gesprek geraken met de oude draak, stijgen de schotels heel langzaam op van de aarde. Uw fotograaf staat er bij en kijkt ernaar. Een mooi klein mars vrouwtje met lang haar staat voor het raampje van de schotel en wuift terwijl ze stiekem danst. Zij wel…

De bok

De geitenmeiden zullen er zo ongeveer weer aan moeten geloven want Peter de bok is in aantocht en heeft net als vorig jaar snode plannen. 

Eczeem en wietwortelzalf

Hier net klaar met een zalf tegen eczeem, huidaandoeningen etc.

Gemaakt van o.a goudsbloem en wietwortel. Niet dat ik daar aan lijdt maar er zijn er genoeg en de wortels van deze plant zijn goed inzetbaar bij dergelijke klachten mits je er een zalf van maakt.

Tis een heel werkje en het recept is verder geheim, maar je hebt wel een zalfje dat echt kan helpen. Ehh nee, er zit geen cannabis in. Enkel de wortel van de plant. Daarin zijn heilzame stoffen in de wortel aanwezig die zeer positief kunnen werken bij dergelijke huidaandoeningen.

Heb je last van een droge, ontstoken of geïrriteerde huid? Probeer eens hennepwortel. De Griekse medische auteur Oribasius schreef dat de droge hennepwortel gebruikt kon worden om huidproblemen te behandelen.  De rauwe vermalen hennepwortel op zich heeft al vaak genoeg bewezen een effectieve behandeling te zijn voor diverse huidaandoeningen.

Stinkzwam

De smurfen hengelen weer

Altijd rond de herfst beginnen de smurfen zich in te graven. Enkel een zeker onedel deel steekt boven de grond en ruikt naar ehhh, nou ja, niet zo fris. Dus smurfinnen opgelet, zodra je iets ruikt waarvan je denkt: dat is niet kuis, zet het op een lopen of nog beter, trap er even tegen. Dat zal de smeerkezen het hengelen wel afleren.

Bunzing

Maak van je scheet, een donderslag

Nou is het ronduit niet zo slim om achter een bonksum aan te gaan lopen rennen. Maar als natuurminnende fotograaf wil je beter, mooier en dus je rent er achterheen. Dat beest laat een scheet of weet ik veel welke stankklier hij openzet en toen Petertje dat had geroken zette hij het wederom op een rennen doch wel in de tegenover gestelde richting. Wat kunnen die bunzingen meuren zeg!

Tis weer voorbij die mooie zomer

De herfst joelt vroeg door de bomen dit jaar. Weinig nazomer helaas. Fris, nat en wind. De koeien gaan weer langzamerhand naar binnen of zijn reeds binnen. Jammer, want een weiland zonder koeien is zo leeg. Dat snapt iedereen, behalve onze overheid dan, die doet niets liever dan boertje pesten. Zien liever een overvol Nederland en lege weilanden. Wie het snapt mag het zeggen,

De kachel brandt hier ook alweer, maar de herfst heeft ook iets knus, dacht ik. Je kijkt uit het raam en bent blij dat je lekker warm binnen zit. Tis weer voorbij die mooie zomer. Hoewel zomer… Ik vind de zomers steeds gematigder worden. Niet dat het erg is, doch je hebt toch een vaag gevoel van: is het nu al voorbij?

Misschien ligt het aan mij. Nou ja, we gaan er voor zover het aan ons ligt een mooie dag van maken met misschien toch een beetje zon, want gisteren was het maar tobben…

Geen weg terug

De onstoffelijke wezens der nacht dansen over de sloten van de Molenwaard. Ze zuchtten en steunen gelijk nymfomanen die gekust willen worden. Doch hun lippen behoren niet meer tot dezer aard. Elke vierentwintig uur herrijzen ze uit hun eigen as. Gelijk feniksen van het lage land.

Soms kun je een glimp van ze opvangen als de morgenzon de ochtend wakker kust. Even, heel even kun je ze horen lachen.

Dan langzaam, heel langzaam verdwijnen ze in het veen om tot de volgende nacht te slapen en weer te ontwaken dra het maanlicht hen oproept tot een nieuwe dans.

Boeren, boerenzoons, heren, mannen, kerels opgelet. Laat u niet verleiden hen in uwer armen te sluiten want eenmaal in deze omhelzing is voor altijd verloren. Er is geen weg terug

Bron van wind ontdekt

Molenlanden mijn neus uit!

Molenwaard is een Nederlandse gemeente die op 1 januari 2013 is ontstaan door samenvoeging van de Zuid-Hollandse gemeenten Graafstroom, Liesveld en Nieuw-Lekkerland.

Doch als een ontevreden kind wil het nu al weer een nieuwe naam (Molenlanden)waarbij de kosten in de tonnen lopen. En dat in een tijd vol bezuinigingen, waarbij opa’s die niet langer thuis kunnen wonen soms kilometers ver bij de nog thuiswonende oma’s vandaan moeten vertoeven.

Leg dat eens uit aan opa!

Waarbij de burger ondanks al die mooie “we gaan er dit jaar op vooruit beloften” van de heren en dames politici, zo zelden of nimmer waargemaakt worden.

Het klootjesvolk mag over een nieuwe naam stemmen (die allang was bepaald) en doet dit gewillig als schapen die over het dammetje komen springen. Ik krijg er een rare smaak van in de bek, als ik eerlijk ben. Temeer omdat we, als al geroepen, in een tijd van bezuinigingen leven en iedereen op de kleintjes moet letten.

Waarom gemeenten dan de kraan der verspillen zover moeten opendraaien is velen een raadsel en gevoelt ronduit niet goed. Goed voorbeeld (ook binnen bezuinigingen) doet goed volgen maar dit riekt naar onnodige verspilling van gelden.

Derhalve zal ik de rest van mijner levenswandel over dezer aardkloot dit woongebied als het mooiere, welsprekender en veel logischer, Molenwaard blijven bestempelen.