donderdag 22 juni 2017

Kakken in een poepdoos

Downloaden in de open lucht
Hoop dat u het mij vergeeft als ik geen blad voor de mond neem als het gaat over kakken in de open lucht. Ik houd ervan. Zo’n ouderwetse poepdoos, schijthok, pisplee, drollenkamer, kakhuuske, piskabinet, nummer honderd, gemak, privaat enfin, de lijst om aan te geven dat het om een drollenfestival gaat, is wederom ellenlang. Wij Hollanders houden van kakken.
Wat mij bekoort aan dergelijke boerenplee ’s is dat het altijd lekker tocht aan je kont. Daar kan geen afzuiginstallatie van Gerberit tegen op. Een vleugje koelte aan het achterlicht geeft de burger moed tot kracht zetten. Je kunt er op los stinken, want het waait zo de wilde woeste natuur in. Iets wat anders ligt bij het binnen kakken.
Dan is er altijd de spanning van iemand die ook wil poepen en door het gaatje in de deur kijkt. Noem het een verbasterde vorm van voyeurisme, ik heb er een zwak voor. Zo’n loerend oog terwijl jij net gas geeft. Gestommel van mensen die passeren en een harde wind, is ook leuk. Mensen lachen er om en blijven wachten om te zien wie die oer geluiden maakt. Dat geeft spanning als je er weer uit moet. Vrouwen doen beschaafd maar in het geheim houden ze van een vent die stinkt. Zolang ze het niet behoeven ruiken dan.
Voor de dames die down wensen te loaden zitten er standaard enge spinnen, die het ontlasten versnellen en versoepelen, want niets zo vervelend als verstoppingen in het darmkanaal doch, de van nature in veel dames aanwezige angst voor spinnen, helpt zeer zeker bij het droppen van de behoefte.
Er is standaard geen 4 dubbel gelaagd Wc papier doch meestal een Reformatorisch dagblad want dat veegt bevindelijker en de aldaar gebruikte “drukinkt” sluit naadloos aan bij uw eigen “drukwerk”. Duidelijk, onbevangen en vol van de h(eer)(lijkheid).
Het kijken in de diepte van de boerenplee en het er een emmer water na inwerpen, is ook al zoiets “oers” dat mij bevalt. Wel even zien of de emmer naast het gat daadwerkelijk gevuld is, anders eerst even volscheppen in de sloot. Je kunt je “oel” tenslotte niet delen met de rest der mensheid. Beschaving heet dat. Dus je kwakt die emmer er lekker in en voelt je door al deze activiteit vitaler dan voordat je er in ging. Het ontlast zoveel fijner dan een moderne plee.
Nog aardiger zijn de zogenaamde “ploemppleeën”. Dit betrof boven de sloot gemaakte huisjes waarbij je drol direct het water in ploempte en dan als een bootje wegdreef. Maar dat mag niet meer van onze overheid. Hygiëne voor alles. Dat snap ik best. Doch er gaat wel veel schijtplezier verloren in onze moderne in wit porselein gebakken toiletten, waarbij je oel op zijn best in een halve liter water ten onder gaat en een slimme bruine veeg achterlaat.
Ik schijt liever op de old fashion way….