Boer Prins molenwaard

Links van ons staat de boerderij van boer Prins. Nee, geen familie van Bernhard helaas. Een aardige boer, een van de eerste mensen die ik mocht leren kennen...

Zadelzwam

De zadelzwam ( Polyporus squamosus ) is eetbaar, maar bijzonder smakelijk is hij niet. Om naar te kijken heel erg fraai, maar een goed teken voor de boom is het niet. In de fruitteeld een zeer gevreesde paddenstoel omdat de boom meestal ten dode is opgeschreven. Hij staat bij de buren (Bikker) die hebben meestal wel iets bijzonders en dat houdt de fotograaf scherp

Wolkenlucht Molenwaard

De lekkerste vis, de mooiste meiden en de fraaiste luchten. Allemaal Groot Ammers

Wolkenluchten Alblasserwaard

Kom over de brug

Wie met tranen zaaien, maaien met beleid...

Ik voer al jarenlang strijd tegen het provinciale maaibeleid. Natuurlijk, er moet gemaaid worden. Maar zoals het woord al doet vermoeden, met “beleid”. Dat laatste schiet er chronisch bij in. Nog altijd zie ik een enorme maaimachine de bermen langs polderwegen etc. maaien. En dat terwijl ik altijd heb begrepen dat er wettisch gezien één persoon op de machine behoort te zitten en het maaien voor zijn rekening nemen en één persoon voor de maaier uit moet lopen met het oog op zich in de vegetatie bevindende dieren zoals broedende eenden etc. Die laatste zijn zo trouw dat ze op het nest blijven zitten als de maaimachine het nest compleet met eieren en broedende eend tot pulp vermaalt. Jammer, jammer, jammer dat het nog altijd zo gebeurt omdat er toch al zo onwijs veel eenden, futen, meerkoeten, waterhoentjes omkomen in het verkeer van alle dag. Mijn conclusie is derhalve dan ook dat het maaibeleid nog altijd rammelt en humaner kan dan het nu gebeurt.

Behoedzaam wandelen

Sommige foto's vertellen een verhaal. Dat betreft altijd spontaan genomen momenten bevroren in de tijd. Daarnaast hou ik van dames met hoedjes. Het zal wel een afwijking in mijn genen zijn. U moet het mij maar vergeven. Iedereen heeft immers een kleine of grotere kronkel. U niet? Nou, daar hoor ik van op dan....

"Krieken" van de morgen

Wat zijn de meeste belanda's toch vervreemd van de "woeste" natuur in eigen land. En dat terwijl ook ons kikkerland veel lekkers oplevert, als je er oog voor hebt. Vandaag Krieken geplukt uit de boom achter ons huis. Een vriend van mij riep: ‘die zijn giftig hoor." Voor de gemiddelde Hollander is alles giftig uit de directe natuur in omgeving en dat terwijl het werkelijke gif meestal in de product...en in de winkels gekocht, aanwezig is in de vorm van conserveermiddelen. Enfin: De Zure Kers, beter bekend als de morel of kriek, is een heel gemakkelijke boom. Niet gevoelig voor ziekten en de zure krieken doen het in stukjes gesneden geweldig (een stuk of 5 per keer) in de sla of salade. Je kunt er een prima Jam van maken maar ik ben niet zo op "Sjem"... Vanavond een patatje, sla met aardbei, krieken, frambozen, tomaat, ui en de laatste radijs....

Nogmaals witte wieven



Eerder in het jaar lagen de witte wieven slijmerig op het land, hopende een voorbijganger te kunnen verschalken en met een naar dauw en damp smakende tongzoen te verleiden. Linke sfeer waar je als enige vorm van bescherming een blaadje blaartrekkende peterselie in de rechtergehoorgang moet drukken. Althans, dat beweert Klazien uit Tjalk. Een zilveruitje onder je oksels zou ook helpen maar je gaat er zo zuur van kijken. Uw natuurfotograaf trok zich van dit alles niets aan en stamtpe door het zompige veen.



De ziekte van Hedel

Ze noemen het de ziekte van hedel. Meer dons op je kont dan op je schedel...

Bikkels en bange mannen (Molenwaard)



Geloof je in spoken? Wel, vroeger niet maar nu we in Groot Ammers wonen slaat de twijfel toe. Aan de rand van de polder kan het flink spoken. Je hebt er in de vroege morgen de witte wieven die menig boer verslonden enkel de houten schoenen en af en toe een kunstgebit compeet met pruim, werden terug gevonden. En dan het gedonder in de lucht. Wel, als het dan nog niet dun door je broekspijpen loopt ben je in mijn ogen een echte bikkel. Ik niet, ik ga snel naar binnen. (Foto gisteravond bij ons voor de deur)



Kersen eten en mooie dochters (molenwaard)



Het is goed kersen eten in de Molenwaard. Tis nu de tijd om die heerlijke rode zoete zaligheden te nuttigen. De kreet:"U mag proeven of ze lekker zijn", van de meneer achter de kraam, zal wel niet op zijn mooie dochter slaan! En dan, mijn vrouw zal er wel op tegen zijn. Dus beperk ik mij aan het verlustigen der kersen. Ze zijn lekker dit jaar.



Baggeraars en condooms

Voor al die mensen die menen dat ze een rotbaan hebben even deze man. Je zult het maar als vak hebben. Zomer, herfst, winter, ach en maar baggeren en in die stinksloten dobberen. DIe stumper zat nog vast ook. Een fietsband en een condoom in de schoef. Shit happens! Een ding is zeker: it wasn't me. Ik behoef al 30 jaar nie meer de bosjes in nie. Weer een voordeel van ouder worden.

Paardvrouwen in de molenwaard

Pleviertje

Op je buik door het gras tussen brandnetels in de sluiphouding om een plevier op de foto te zetten. De fotograaf is tot rare dingen in staat. "Meneer wat ziet u daar?" Een enorme vrouw, opgetrokken uit veel vet vlees was van haar elektrische fiets gestapt en kwam achter mij aanbonken op reusachtige ballonkuiten. "Nou mevrouw ik lig hier met die lange lens omdat er oenen zijn." "Waar ziet u die dan en wat zijn dat dan oenen?" Ze staan vaak achter mensen die iets op de foto willen zetten te bléren wat daar te zien is, zodat het beestje de benen of de vleugels neemt." "Oh, jammer en weg was de massa vlees, en weg was mijn pleviertje. Ik heb in stilte gebeden dat haar accu reeds lang leeg was voordat ze thuis was. Dat zal haar leren....

Swinhoen fazant

Mensen nemen dieren maar als ze er genoeg van hebben dumpen ze het gewoon maar in de polder. In de Krimpenerwaard kwam ik elke zomer wel een nest jonge poesjes tegen die zeer aaibaar waren, dus veelal niet van een boerenpoes. (Hoewel ik niets ten nadele van de aaibaarheid van de zogenaamde boerenpoes wens te zeggen, want naar het aantal kinders te zien, is er niets mis mee)

Kippen (meest hanen) soms wordt het gewoon een plaag en brengen deze dumpplaatsen anderen op het idee dat ook te doen. Sierduiven, goudvissen, enfin de lijst is ellenlang.Eerder trof ik deze Swinhoen fazant, die leuk tussen de groep hanen liep. Dit is geen ramp en leuk op de foto. Een ramp wordt het bijvoorbeeld als mensen menen dat het aquarium ook wel geleegd kan worden met beplanting en al. Exoten als het ongelijkbladig vederkruid, de waterwaaier en de waterhyacint verdringen dieren en andere planten. Gelukkig is de woekering in de sloot naast ons huis niet te ernstig en veel mensen menen dat deze waterplanten hier thuishoren. Niets in minder waar. Stinkende sloten, oppervlakten die geheel dicht groeien met zekere uitheemse soorten kroos. Vroeger trok mijn moeder haar klomp uit en schepte helder water uit de sloot om te drinken. Die tijd ligt ver achter ons, helaas.

Rosse Stekelstaart in de Molenwaard



De Rosse stekelstaart is altijd een feestje. In de Krimpenerwaard heb ik ze nimmer aangetroffen maar in de molenwaard kom je ze weer wel tegen. Die onwerkelijke blauwe snavel van de man valt erg op.



Bosuilen in de molenwaard

Hooimeiden en stromannen (molenwaard)

Hooimeiden en stromannen

Désiree van Wijk, Leo Kolenbrander en veel anderen helpen bij het hooien. Het is iets wat je gewoon voor elkaar doet. Daar wordt verder niet moeilijk over gedaan. Men helpt elkaar daar waar nodig, zo werkt dat in de molenwaard. Maar het is wel het mooiste volk dat je kunt hebben...

Hooitijd in de molenwaard

Ferry Bikker, Nynke de Haan, Mirjam, etc. op de Strontkar.

Zo begint het "feest". Bij thuiskomst kan je meteen je broek in de was gooien want die dampende gierkar doortrok je kontstuk. Hobbel de hobbel, je mot geen kunsttanden hebben want die ben je na 20 meter al verloren door het gehobbel.

Ook protheses en andere hulpstukken vliegen na een aantal meters los van het vege lijf, dus je mot echt zi...jn op zo'n kar want zelfs ondergoed met dubbel elastiek begint snel richting je kuiten te zakken. .

Maar je hebt lol, temeer omdat het kan gaan regenen wat alles extra spannend maakt. Je moet nog flink sterk zijn om die broodjes op de kar te krijgen, aan te pakken en te schikken. De eerste ploeg is aan het begin van het land aan het werk, maar die komen later in beeld. Stof, veel gestuif en gelach.

Het boerenleven is wel aanpoten maar immer doorspekt met lol

Natuurgebied de Kooi (Streefkerk) molenwaard

Kabouterschedeltjes en eendenkorven.

 

Op bezoek bij Arie en Annelies van de Graaf bij hun gezellige eendenkooi op Streefkerk.

Annelies een duizendpoot die de hele dag in beweging is met de tuin, de koffie, de beestjes en nog veel meer. Arie die, handig als hij is, al pratende behendig een eenden korf in elkaar vlecht. “Kijk, je mot die tenen zo uit elkaar houden dan wordt hij wijder en als je nou hier drukt en kracht zet, dan wordt de hals smaller, simpel zat.”

 Voor Arie is het een fluitje van een cent en zoals hij het doet lijkt het gemakkelijk, maar iedereen zal beseffen dat wij hier met een ambachtsman te maken hebben, in wier handen het vlechten eenvoudig lijkt. Tot je het zelf mag proberen en blijkt dat het toch heel veel lastiger is om een mooie korf te vlechten. Op Arie’s wreven steken twee kabouterschedeltjes ophoog. Het resultaat van altijd op klompen lopen. En dat doet hij volgens Annelies. Enkel in bed doet hij ze uit, maar, met tegenzin.

 

Scharrelende over het grote terrein voel je je een gezegend mens. Er hangt een sfeer van serene rust en nergens merk je iets van het jachtige moderne leven. De tijd lijkt stil te staan. Op een bordje langs de paden staat de verwijzing van wie dit alles tot stand heeft gebracht. Voor Arie en Annelies geen groot omslachtig verhaal van evolutietheorieën. Geen gedoe met vissen die apen werden en uiteindelijk mensen met apenstreken.

Nee, ze geloven veel eenvoudiger in een Schepper en verder basta. Hoe simpel kan het zijn. “Kijk om je heen en je ziet de werken van Zijn hand.” Zo roepen ze in koor.

Koningin van de Polder in de Molenwaard



De koningin van de polder zit op haar paaltje en denkt alvast na over haar troonrede. Op de foto op de lage Donk in de molenwaard. 70/400mm sonylens.



Jeuk is erger dan pijn (alblasserwaard)

Tamme jonge kraai in de molenwaard

Vanmorgen op de beneden tiendweg een jonge kraai die naar mij keek en dacht, dat is ook een rare vogel ik blijf gewoon zitten. Ik kon hem aaien