Indian summer.

Nog even zomer, doch wie er gevoelig voor is proeft reeds dat we verder in het jaar glijden. Het licht begint te breken en wordt langzaam harder, iets killer. Ook in de lucht zit een vreemde kilte, een geur van voorzichtig verderf.

Honden janken soms hard in de nacht, ze gevoelen de naderende herfst die nog ver weg is en toch dichtbij. De huisvrouwen kloppen uit alle macht hun kleedjes. Aan waslijnen wapperen reusachtige op tweepersoons tenten gelijkende bh’s, in gebloemde motieven als ware de boerinnen bij machte om de hunkering naar de zomer nog even aan hun weelderige boezems te drukken en te rekken.

Voorzichtig, heel voorzichtig worden de nachten iets frisser en je slaapt niet meer enkel onder een laken doch trekt het dekbed al een beetje bij. De parfums worden reeds zwaarder, wapperende meisjesharen in de wind die aan begint te trekken. Misschien, heel misschien komt er een Indian Summer. Dan rekken we de boel als een weduwe die opnieuw verliefd wordt op de tuinman en best nog even wil rollen in het gras.