Dino-scheten in de molenwaard

De oertijd en het uitsterven van de Dodo’s
Ons nedergelegen landje waar enkel de allersterksten kunnen overleven. Vocht, damp, neerslag, tocht, veendampen ach, ooit was alles hier moeras waar reusachtige dinosaurussen de liefde bedreven in orgasmen die de aarde deden schudden op haar grondvesten.
Er hangt immer een zweem van verrotting en bederf in het nedergelegen veen. De sloten boeren veengas op dat boven het oppervlak blijft hangen als de hete adem van een heks in de ove...rgang. Eigenlijk leven wij op een grote drijvende spons die elk jaar een klein stukje verder indroogt omdat er geen vers veen bijkomt. Ooit, toen de moerassen nog volstonden met geboomte dat elk jaar bladeren liet neerdwarrelen, dikte de laag steeds verder aan. Mammoeten hielden zich op met enorme slurven waarbij Viagra een lachertje blijkt.
Er werden reusachtige scheten gelaten door al die enorme wezens en de geur van methaan was alom. Velen menen dat een steen uit de ruimte ervoor zorgde dat de oer schepsels uitstierven. De boer weet wel beter. Zoveel reusachtige dieren, zoveel enorme winden en ophopingen van methaan, dat moest fout gaan toen de oermens vuur uitvond. Moeder zei het al: en toen kwam er een grote olifant met een enorme snuit en die blies zo het verhaaltje uit. Bijna goed moeder. Het was een mammoet die het verhaal van de toenmalige schepping uitblies. Niet met zijn slurf maar met zijn enorme harige kont. En een oermens die net een sigaartje opstak. BWAMM!!!
Als je heel goed ruikt op kruidige vochtige, zompige dagen kun je de verrotting van al die winden nog ruiken. En als je heel stil bent word je in de verte als een nimmer uitstervende echo nog het gebrul van de allerlaatste scheet van een dino gewaar….