Midwinterfeest in de Molenwaard
Eenzaam in je blote billen door een oerwoud lopen rillen.
Nou ja, Tol Hanssen zong het al dat dit een oerdrift is die velen kwijt zijn
geraakt, doch vreemd als ik ben, mij immer overvalt als ik de rijp aan de bomen
en struiken zie. En dan maar rennen door de sneeuw, daar raak je je pukkels wel
van kwijt! Maar, het blijft bij een oergevoel, wees maar niet bang. Hoewel de
Nieuwjaars duik mij ook wereldvreemd overkomt, is het te water gaan in de
winterse koude wel tot een volksvermaak verworden dat “normaal” gevonden wordt.
Dus wie weet komt het nog eens in, dat door de sneeuw denderen.
We beginnen dan met het innemen van een paar Jachtbitters en
smeren ons dan in met levertraan. Dan blaast de Burgervader op een
midwinterhoorn een langgerekte toon in A mineur, waarmede het klootschieten in
de sneeuw wordt ingeluid. Om het niet tegen de plaatselijke zedelijkheid
verordening in te laten gaan breien de dames van het dorp warme wollen
eierwarmer want we moeten wel in het oog houden dat het binnen de grenzen van
het redelijke blijft tijdens het sneeuwduiken. Dan de kroeg in waar warme worst
en erwtensoep wordt geserveerd. Er worden sigaren rondgedeeld en gezellige
dames wandelen in Tiroler rokjes rond en zingen Duitse liederen waaronder: “wat
ontdooit daar in het koude Alpengras” en “opa’s winterhoorn Schalt weer over de
Alpen”.
Vervolgens luiden we de kerkklok en wordt de meute opgewacht
door arrensleden getrokken met neurende vaarzen die ons bij de boerderij van
een plaatselijke boer brengen om daar onder luid gejoel de nacht door te
brengen in het warme hooi. De volgende morgen is de lokale biechtstoel de hele
dag open en drinkt de dikke pastoor neutjes vermengt met schapenmelk om ook dit
midwinterfeest te besluiten met de absolutie.
Volgens jaar weer….
|