De winter komt er toch echt aan

Nou ja, dat zeggen ze op de radio, maar ze zeggen zoveel. Ik kijk er wel naar uit. Hoewel een witte wereld dubbel beleefd zal worden. Moet je er verplicht door, dan kan het lastig zijn en ben je slecht ter been ook.
Ik behoor tot de groep die goed ter been is (alles is dacht ik nog wel oké met het vege lijf op wat vreemde vellen na waarvan ik niet hoe ze er komen) en dus wel zin heeft in molens in de sneeuw. Schaatsplezier is zonder twijfel ook zalig om te zien. Gillende kinderstemmen vanaf het ijs, dikke boerinnenkonten boven oude houten schaatsen, een boer met een versleten overal aan en een oud colbert met een touw om zijn middel de pet diep over de oren getrokken, allemaal heerlijk genieten. Erwtensoep met een vette worst, warme chocolademelk ach, allemaal zulke zalige winterse zaken die wij al zo lang hebben moeten missen omdat de winters steeds minder koud zijn de laatste jaren. Maar misschien gelukt het deze keer. Van mij mag het!