Verlangen naar sneeuw in de Molenwaard

Als we de voorspelling mogen geloven keert de winter dit jaar even niet weder. Jammer want dat grijze smoel welks het zwerk nu trekt kan mij gestolen worden. Ik houd van koud, van rijp aan de bomen, een warme vrouw in je armen en een gloed glas wijn bij de kerstlampjes. En sneeuw. Paksneeuw. En lopen in de paksneeuw en dan knarsend lopen. Van kijken naar de koperwieken en de kramsvogels die vanuit de polders de parken intrekken. Ik houd van mensen die je teruggroeten op de fi...ets of als wandelaar. Van de lachende stemmen van kinderplezier op het ijs of sleetje rijden. Van hondenneuzen vol sneeuw en de afdrukken van de poten van de Herdershond van de buren die op een nacht hier de (koude) frituurpan leegdronk en daarna van die vette hopen ter aarde bestelde die een uur lagen na te dampen. Ik houd van oude mannen met druppels van de koude onder hunne zinksnijders. Van volle vrouwenkonten boven snowboots en een koortje in het sfeerlicht van de winkels. Van koude lippen op je wang en warme spruitjes in de oven met kaas en dan maar winden laten. Ik houd van.....maar ja, dan moet het wel winteren.