Hopen op winter (Alblasserwaard)

Nog even dan kleunen we het oude jaar uit. Werpen haar af als een lege zak die ooit gevuld was met 365 verse dagen maar ze zijn weer op en we maken een nieuwe open. Je hoopt dat het een mooi te komen jaar mag zijn. Voorlopig is het grijs. Gisteren liet koning winter nog een ijskoude wind die samen met de damp rijp aan bomen toverde. Sprookjesachtig. Zeker als de zon dan net er doorheen kietelt. Je krijgt dan van dat prettige licht. Maar de zon vond het tegen de middag wel voldoende en hoestte een paar warme stralen door het zwerk waardoor alle schoonheid neer begon te regenen.
En toch blijf ik hopen op een witte winter compleet met schaatsplezier. Iets wat we al jaren moeten missen. Want er gaat niets boven joelende kinderstemmen op een slee of schaatsen. Door het gekraak van uitzettend ijs maakt mijn hart een geluk sprongetje. Ikzelf denk dat het toch een echte winter kan worden. Hoop doet leven niet….