Haast

Op de Peppelweg reed een vrouw vol gas over een stel overstekende waterkipjes heen. Zonder ook maar om te kijken of vaart te verminderen reed ze door, mij achterlatende met veel opstuivende veren, een waterkip die in grote ontsteltenis de sloot invloog en een die voor dood bleef liggen op de druk bereden weg. Dus je stapt van je fiets, steekt een dikke middelvinger op naar dat wijf in die auto en raapt het dier van straat. Inmiddels suisden de auto’s weer langs mij heen maar de waterkip kwam bij aan de kant van de weg in het gras en hinkte richting de sloot waar haar partner luid piepende zijn ongenoegen kenbaar maakte over het incident.

Soms vraag ik mij hardop af of wij onze prioriteiten nog wel op de juiste plaatsen stellen. Waarom vinden wij het heel normaal dat er in het verkeer naast veel mensen ook jaarlijks duizenden dieren worden doorgereden omdat wij nu eenmaal ehhh, haast hebben? EN gebeurt er een ongelukje, heb dan ook de ballen aan je lijf om even poolshoogte te nemen om te zien of er nog wat te redden valt. Maar nee hoor, mevrouw moest vast en zeker naar iets heeeeeeel belangrijks toe……