zondag 12 februari 2017

Schaapje, schaapje heb je witte wol? Ja meneer, mijn hele kontje vol.



Had ooit een strenge werkgever die elke jaar de gewoonte had om een “werkoverleg gesprek” met je te houden. Noem het een functioneringsgesprek. Dan braakte hij als een muilezel alle zaken op die hij onverteerbaar aan jou had gevonden het afgelopen jaar. Een positieve benadering was niet zijn ding. Het was meer een vorm van veroordeling. Hij noemde dat: ”ik zal je even knippen en scheren.” Onnodig te zeggen dat de mannen in de bouw dat op een gegeven ogenblik ging tegenstaan en dat ze hem in de rivier de IJssel hebben geworpen, onder het uitroepen van: ”Zo, die ouwe is geknipt geschoren en gewassen.” Of het bedrijf erdoor op de fles is gegaan weet ik niet, maar wel dat het erg vermakelijk was die bolle te zien spartelen.

Als men schapen niet scheert ontstaat er zoveel wol, dat het beest topzwaar wordt, op zijn rug komt te liggen en nooit meer overeind komt. Dan ontstaat er gas in de darmen en zal het arme dier met een stervensreutel en een enorme wind de laatste adem uitblazen.
Wol en haar is in de Bijbel derhalve een beeld van zonde. Wij moeten af en toe als mens geschoren worden. Bevrijdt van onze (zonde) last. Het is een heel gemieter maar daarna voel je je toch herboren. Oh, u bent nooit geschoren? Wel, dat verklaart dan waarom u zo bezwaard kijkt.