Vieze Dina (Groot Ammers)

 In de eerste molen langs de Ammerse kade woonde in het jaar 1822 vieze Dina. Een weduwvrouw die tabak pruimde en een “open kles” droeg (oude directoire zonder kruis, zodat ze op haar hurken haar behoefte kon doen, waaraan ze die bijnaam dankt). Ze beheerde de molen met haar stevige armen en gaf andere molenaars het nakijken. Ze klom omhoog op de wieken en de dorpsjeugd in die dagen verborg zich tussen het riet om onder haar lange rokken te loeren als ze opklom. Z...e zongen daarbij een liedje dat klonk als: “Vieze Dina, vieze Dina is een slons. Kijk je onder heur rokken dan zie je een pannenspons.”
Vieze Dina had speciaal voor dit stel schoftjes haar volle nachtspiegel gereed staan op de verdiepingsvloer en wierp hem leeg onder de uiteenspattende groep kinders. Ze was ooit gehuwd maar niet gelukkig zodat ze haar man (Joop met het glazen oog) de molen uitzette, waarna hij onderdak zocht in het kleine schuurtje tegenover de molen. Hij waste zich met klodders groene zeep in de molenvliet en kreeg tweemaal daags eten van Dina. Drie sneden brood met spek en als avondeten gekookte gort met stroop.
Dina werd weduwe omdat Joop op een avond met zijn zatte kop tegen de draaiende wieken liep met zijn bordje gort. De stroop zat in zijn haren en het glazen oog is nimmer teruggevonden en zal nog altijd op de bodem van de vliet rusten. Geruchten in Ammers beweren dat vissers regelmatig een aalscholver zien bovenkomen met in de bek het boze oog van Joop, dat menig visser dan glazig aankijkt en weer losgelaten naar de bodem zakt. Dina zelf behaalde de respectabele leeftijd van 99 jaar en stierf van schrik tijdens het afhalen van de prinsessenbonen omdat er een bonksum onder haar lange rok schoot.
Bronnen: Het Ammerse Suffertje 1845 en de Alblasserse almanak, 1904. (altijd handig dat je vrouw bij de gemeente werkt, zo kom je bij bronnen die voor anderen verborgen blijven).