Kinderhand en gieren

Soms vind ik het jammer dat de hooiberg niet meer bestaat. Ervoor in de plaats zijn enorme zwarte keutels gekomen die als door een reusachtige geit uitgescheten op het boerenerf liggen. Ze missen de typische boeren-uitstraling van pittoresk kaliber.
In een hooiberg kon je nog eens lekker rollen alleen of (liever) samen. Dat gaat bovenop zo’n plastiek keutel ook een stuk lastiger. Je rolt er af en breekt je been af bij je knie. En je kon er verstoppertje ...in spelen.Of als je het geloof had, op jacht naar die speld in de hooiberg gaan.
Wat ik persoonlijk ook zo jammer vind is dat ze de gier moeten injecteren. Vroeger zag je de vlokken stront zo heerlijk over de weilanden vliegen en prikkelde je neus van de ammonia. Het zal allemaal wel milieutechnisch beter zijn dat injecteren maar de sjeu is eraf als je stront niet meer ziet vliegen.
Enfin, het boerenleven oogt op de foto nog redelijk romantisch. Op een afstandje heb je het idee dat de tijd toch redelijk stil heeft gestaan. Vooral niet te dichtbij komen dan en hopen op een mistige avond want dan zondigt de boer wel eens en rijdt de gier zo lekker ouderwets uit omdat de overtreding in de mistflarden niet wordt opgemerkt. Gelukkig niet, maar als je goed luistert dan hoor je de vlokken stront toch vliegen. Een kinderhand en de hand van een smeerkees is snel gevuld.