Naarmate de dagen lengen moet je wel steeds vroeger op om de zonsopkomst mee te maken. Maar het is altijd de moeite waard. Zeker als de witte wieven over het land en de sloten hangen. Gevaarlijk, want menig boer is in hun armen meegenomen naar het land der vergetelheid. Alleen de houten schoenen, die men ook wel klompen noemt, vond men terug. Heel soms ook een kunstgebit, maar dan was het een heel oude boer. Enfin, ik ben niet bang voor wilde of witte wieven en heb mijn eigen tanden en kiezen nog dus:hup, klik..... |