Dat zit er direct al in na de geboorte. Ze staan verrassend
snel op de pootjes en beginnen meteen aan moeder te roepen en duiken dan zonder
dat iemand het ze heeft moeten vertellen naar die uier. Wonderlijk niet! Hoe
weet zo’n diertje waar hij moet sabbelen om melk te vinden? Wat dát betreft
zijn baby’s van mensen onbeholpen rakkers die helemaal niets kunnen. Nou ja,
janken, poepen en piesen dan. Maar dan zo’n geitje. Die maakt al
vreugdesprongetjes na een uurtje. En weer een uurtje later drinkt het en
verkend zijn gebied. Een ding is zeker, een mens is een tamelijk hulpeloos
wezen in vergelijking met een geitje. Wij vinden ons wel superieur maar worden
met gemak de loef afgestoken door een sik….
|