 |
Bij de molen van Stam spookt het. Dat begrijpt een kind.
Zeker als het zwerk zwaar is van de regens kun je als je goed luistert uit de
krochten der duisternis, die nu eenmaal onder het veen aanwezig zijn, hun
gekrijs horen.
Ooit woonde magere Dina op de molen die er om bekend stond
winden te kunnen laten die naar sulfer en tenenkaas geurden. Ze verkocht
Kruikjeswater wat ze zelf brouwde door het water uit de molenvliet te scheppen
en daar haar voeten in te laten weken.
Het huismiddel zou helpen tegen kraamvrouwenkoorts,
steenpuisten, aambeien en bovenal als je er mee gorgelde een pijnlijke kies of
tand van de pijn afhelpen.
Een heks dus. U
begrijpt dat toen Dina een keer te water geraakte tijdens het scheppen van vers
kruikjeswater dat zij zelf onderging en sinds die tijd kun je bij dreigend
onweer haar vreselijke stemgeluid horen en voor mensen die goed kunnen ruiken,
zelfs haar kruidige winden die met regelmaat van de klok aan de veenbodem
ontstijgen…..
|
zondag 13 augustus 2017
Spoken in de Molenwaard
