Er reed een echte oude melkwagen in de straat. Je weet wel eentje die je in de verte al aan kon horen komen omdat de melkbussen zo gezellig tegen elkander stonden te rammelen. Jeugdsentiment. Ach, toen zette de boeren de melk nog langs de kant van de weg en kon je echte melk kopen, met de smaak van het platteland. Na elke beker melk zat de room nog op je lippen. Maar de hedendaagse mens verkiest zijn melk (nou ja melk...het is een witte substantie die de naam draagt maar smaakt naar niks) van de supermarkt. Al het goede is er reeds uitgenomen enkel de witte kleur is gebleven. Vooruitgang, heet dat. U begrijpt het al, ik ben een voorstander van puur en vol. Ik houd van alles wat vol is. Volle melk, boter en een volle vrouw. Het is alles slecht voor je hart, maar aan leven ga je nu eenmaal dood. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten