 |
| Geen licht gisteren en de zilvereiger zat op een steenworp afstand van ons huis een beetje in het water en op het weiland te klooien. Toen ik toch een poging waagde, schudde ze haar verenkontje en wandelde op lange poten weg. Ze liet mij achter met het gevoel een blauwtje te hebben gelopen, bij een verleidelijke vrouw. Ik ben maar weer naar binnen gegaan en heb een half kerstbrood opgegeten met veel krenten waardoor ik de rest van de dag winderig was. |
