Vakanties, ze boeien me niet. U wel? Van mij mag u. Ik heb er niets mee. Sterker nog, ik heb er een hekel aan. In buitenland in een vreemd bed, vreemd voedsel, vreemde taal, vreemde omgeving, vreemde mensen, niet mijn ding. Ik word er ongelukkig van. Ik hou van de polder en de natuur van ons eigen landje Van de taal en de kaas. Van een goed glas wijn bij het eten. Een praatje met de overbuurman d...ie zijn heg knipt. Kijken naar het mooie overbuurmeisje en zuchten dat mijn jonge jaren voorbij zijn. Erover mijmeren met mijn ogen dicht. Ik houd van mijn eigen bed met schone lakens die hard en stug zijn van de was. De geur van buiten in mijn neus. Nadenken over het leven en wat hierna komen zal. Van vroeg opstaan en de zon zien opkomen boven de dampige weilanden. Van de lippen van een paard die zo lekker zacht zijn als fluweel. Van de glimlacht van de mooie dame in de kringloopwinkel en de adem van de hond. Het geluid van de tokkelende kip en de warme douche op mijn kale kop. De smaak van aardbeien en de stilte van de nacht. Ik hou van de rust, het verstilde in mijn eigen omgeving. Wil je mij gelukkig maken, vraag me dan niet om te veranderen want ik ben, zoals ik ben en ik laat u ook in uw vakantiewaarde. Van mij mag u. Enkel word ik doodongelukkig van verre reizen. Of reizen in eigen land. Ik verlang er niet naar. U mag mij vreemd vinden, dat vind ik u ook
|