Nestmaat (Molenwaard)

In de Lindeboom zit een houtduif te broeden. Ze kijkt me vaak aan met een lodderig oog die het midden houdt tussen de blik van een jehova’s getuige wiens schoen klem tussen de deur zit en een wulpse vrouw die bij het laten glippen van wat kontgas, merkt dat er een vingerhoedje nat bij zit.

Ze zit me daar best in de boom, hoewel ze de vreemde neiging heeft om op mijn kop te schijten. Derhalve weet ik zeker dat het een zij moet zijn.

Vanmorgen zat haar offspring met lelijke lange neuzen op het schuurdak de aardkloot te verkennen. Het viel ze niet tegen geloof ik. Ach, de jeugd vliegt uit, hoorde ik een barkeeper ooit zeggen toen een van zijn klanten die te diep in het glaasje had gekeken vertrok, over de mat struikelde en op straat pletterde terwijl zijn ondergebit (kon ook bovengebit zijn) hem uit de mond vloog.

Dag lieve duiven, maak er wat van!